Kafesteki günahkarım.
Yemim suyum tam,
Esir nefeslerim,esir tüm uçmalar kanatlarımda.
Kafesim altın belkide,
Görmüyor ki sana aşık bu gözlerim.
Uyuyor sahte gölgelerde dışarıda uçmamı ve şiirlerimi bekleyen tüm güneşlerim...
Kafesteki günahkarım.
Yemim suyum tam,
Esir gizlice kaçtığım tüm ormanlar,kıyamet yangını tüm sevişmelerim...
Kafesim gümüş işleme yakut süslü belkide,
Görmüyor ki sana aşık bu gözlerim.
Uyuyor sahte sevişmelerde günah kadar sıcacık dudaklarda aslında sana yazıp dudaklarımın sandığında sakladığım tüm mektuplarım.
Sen yakasın diye ben şiirler suluyorum,ağaçlar büyütüyorum gözlerimdeki ormanda sevgilim...
Çam kokuyor adımlarının rüzgarında sallanıp saçlarının narin dallarından yüzüme...
Ve gemiler yanıyor bana hayır diyecek her limanda hanlar,krallar uğruna.
Ben seni bağlıyorum yalnızca gönlümün kıyısında iskeleme...
Kafesteki günahkarım.
Yemim suyum tam,
Esir ağlamalar,esir her daim tüm yaşlarım yüzümdeki bulutların kederinde...
Kafesim bir saray belkide,
Görmüyor ki sana aşık bu gözlerim...
Uyuyor sahte gülüşlerde,haykırmak ve ayağına kapanıp dudaklarını kuruyan tuzu ile mühürlemek isteyen tüm ağlayışlarım...
12.41
göğsüme saplanıp içimi tutup açan kutsal keskin kılıç,
bir gül dalı gibi arsızca tırmanırken göğüs kafesimden kırıp göğe tırmanırcasına beni,
durmadan sevgilimin adını göğsümün karanlık mağarasına yankı yankı haykıran kalbimin dilini kes ne olur,
kan revan sellerin yorgunluğunda sessizliğe hapset lütfen beni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder