uzuyor şiirler uzak memleket yolları gibi dudaklarda

- çok uzun yazdığınızı düşünüyor musunuz bazen ? 

- yol neyi isterse onu yazıyorum,

yol ne kadar ise o kadar taş döşüyor ellerim toprağa,

köprüler örüyorum gözlerinin nehirlerine sonra,

geçebilmek için zorlu taşmaya hazır kederlerini...

uzuyor şiirler uzak memleket yolları gibi dudaklarda.

neden,neden ve neden diye soruyor gönüller belki...

seyyahıyım tüm kederlerin...

yürüyorum gönülleri...

ve koluna giriyorum ruhunun...

bir fotoğrafı işte tam da böyle çekiyorum...

adımlıyorum önce kendimi,memleketi,yüreğini ve fezayı...

neden bu kadar uzak tüm yollar acaba.

kim yürümeni istiyor bu kadar değil mi yada mesela ? Kimbilir...

07.48 sefere çıkıyor ruhum.ve kainatı geziyor gülüşüm,ne zaman yüzün düşse bir akşam vakti hatrıma...