Taşa basıyorum çıplak ayağımı

 

Üst üste ayakkabılar.

Taşa basıyorum çıplak ayağımı,

Buz gibi...

Derin bi oh çekiyor tenimin alevleri.

Ateşler dans ediyor duvarda rüzgarsız odasında dünlerin,

Mumlar yanıyor yasak sevişmelerin tapınağında.

Çaylar,düşler ve umutlar yanıyor odanın ortasındaki eski ocakta...

Çıtırdıyor fısıltılar,

Tutuşan dudakların saçaklarında...

Ben aklımdan topladığım gülüşlerini kırıp kırıp atıyorum ateşe,

sönmesinler ve üşümeyelim geceleri diye...

Üst üste ayakkabılar.

Taşa basıyorum çıplak ayağımı,

Buz gibi...

Yüz at,bin at olmasın ne gerek altımızda,

Boşver bolu beyini,

Gezelim sadece biz yeşili maviyi,sarısını denizde kumun seninle,

İki at yeter de artar bize...

Üst üste ayakkabılar.

Taşa basıyorum çıplak ayağımı,

Buz gibi...

Kaderinden korkanın çocuğu olmaz diyorlar köyde burada,

Senden iki evladım var benim oysa,

Bir kız,bir erkek ve sonra...

Yine yemyeşil mis gibi bir bahar,

Ve adı ran oğlumun...

09.02 hayalimin arka bahçesi,sen de bir veranda ben deyim bahçeye bakan bir eşik...iki evladım ve onlarca çocukla hopluyor zıplıyor yeni doğmuş bahar gözlerimde...bir amin katlayıp sarıyorum akşam yemeğine,sen de bir yoğurt mayala avcumun sıcağına...