Tütün sardı eski nasırlı yorgun elleri ile düşlerim.
Çıtırdadı kuru kırık yapraklar ve karanfilim.
Bir kitap yazdım rüyamda çocuk.
Merak etme sen,kimse alamaz başucuna mühürlerim.
Unutmam içine mutlaka bir şeyler yazıp karalarım,
Boş bırakmam ömürden birkaç saati bile...
11.51 yüzaltmışbeş bin kitap basılmış kafandan dedi bir derviş matbaadan.
Kaç sattı umrumda değil çocuk,
kaç kişi okumuş ve göğsüne sarıp yatmış o gece kitabımı
Bana bunu söyle söyleyebilirsen dedim...
Yazarın serden geçmiş yüreği dövüyordu yine düşlerindeki tüm değirmenleri...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder